Ruscus hypoglossum L.

  Zimzelena biljka sa puzećim rizomom i jednostavnom ili slabo razgranatom stabljikom, visine 20-40(60)cm. Ljuspasti listići sitni, lancetasti. Filokladije duguljasto- lancetaste do eliptične, sa obe strane sužene, ali bez oštre bodlje na vrhu. U donjem delu stabljike su naspramne ili pršljenasto raspoređene, a u gornjem u dva reda poređane. Cvetovi su na peteljkama, po 3-5, u pazuhu duguljastog, čvrstog, kožastog, zelenog i na vrhu zašiljenog priperka. Muški cvetovi sa 3 prašnika čiji su filamenti srasli u cev. Kod ženskih cvetova staminodije su srasle u cev. Bobica crvena, do 2cm u prečniku. IV-V.
 Stanište. Vrsta je vezana za mezofilne šume, uglavnom bukove, mada je ima i u šumama hrasta kitnjaka i graba. Takođe se sreće i u bukovo-jelovim šumama. Raste i na plitkom krečnjačkom zemljiŠtu. Osnovno za porast je dovoljna količina vlage u vazduhu i senčeni položaji.
 Opšte rasprostranjenje. Srednja i južna Evropa (Čehoslovačka, Austrija, Mađarska), Balkansko poluostrvo, Krim, Mala Azija, Severna Afrika. U Srbiji rasprostranjena.
 Privredni značaj. Ima značaja kao dekorativna vrsta i može da se sadi na senčenim mestima. U narodnoj medicini se upotrebljava za povećanje mlečnosti kod domaćih životinja.